In Berlijn hield Steiner deze voordrachten voor een geboeid publiek.

In deze voordrachten schetst hij de wording van de mens en van de mensheid, als resultaat van zijn helderziend onderzoek. Daarbij legt hij de resultaten aan tegen het sublieme Johannes-evangelie. De geestelijke zon staat daarbij centraal. Thema's die aanbod komen zijn o.a.: de liefde tussen nemen en geven, het zich verbinden van de mens met de materie, de zogeheten 'zonderval', orakels en mysteriën, waterdoop en vuurdoop, hoe verandert je bloed door de liefde?, de dievrse manieren van inwijding. Je kunt pas echt mens worden als je het sterven en weer ontstaan doormaakt. Wat heb je te maken met Oidipous, wat met Judas?

We leven in illusies. Zo is de dood een illusie. Kunnen wij ons doordringen met de Zonnegeest?

De aartsengel Michaël is het hoge wezen dat de draak uit diens rijk in de afgrond doet storten. En dat heeft directe gevolgen voor ons.

Mens worden is een ontwikkeling die wij als modern individu, in liefde, te gaan hebben. Op de weg naar de vrijheid.

De organisator van deze voordrachtenreeks, dr. Ludwig Noll, had ervoor gezorgd dat er in de zaal een Michaël-sculptuur van de beeldhouwer prof. Bernewitz stond opgesteld.

Er zijn diverse verslagen van deze voordrachtenreeks gemaakt. Deze nieuwe vertaling is gebaseerd op het verslag van Joseph Haase, dat veel korter is; het is zo dicht mogelijk bij Steiners woorden gebleven, in tegenstelling tot andere uitgaven - die een intensieve redactie respectievelijk bewerking en een sterke ('verklarende') uitbreiding hebben ondergaan. Die bevatten ruim drie keer (!) zoveel woorden als het oorspronkelijke manuscript van Joseph Haase. Geen wonder dat deze uitgave zoveel gemakkelijker leest.

Het boek bevat voorbeelden van tekstvergelijkingen, waaruit deze bewerkingen duidelijk worden. De lezer kan zo zijn eigen oordeel over de tekst vormen.