De kerngedachten zijn door Rudolf Steiner bedoeld als leidmotieven die een verdiepte studie en verwerking van de voordrachtsteksten mogelijk maken. De meeste van de ongeveer 100 eerste kerngedachten zijn dus een extract van wat reeds eerder vanuit verschillende gezichtspunten uitgesproken was. Wat in de beschouwingen over Michaël staat, ook wel 'Michaëlbrieven' genoemd, is echter naar inhoud, vorm en vooral intentie nieuw. (...)

Het verrassende en unieke is dat Rudolf Steiner in de brieven eenvoudig vertelt wat Michaël beweegt, wat hij nastreeft, wat hij ziet, beleeft en ervaart en ten slotte wat zijn zorg en zijn leed is. Is dat niet wat in een diepgaande ontmoeting tussen mensen kan gebeuren? kan men een aartsengel zo menselijk ervaren?'

(uit het Nawoord van Hans van Sassen)